COEM: Sterk in de ultieme replica

Samen met zusterbedrijf Fioranese Ceramica behoort Coem tot de meest vooraanstaande tegelproducenten. Een duidelijke trendsetter, zo beaamt ook manager voor Europa Frank Sirot. Tussen alle reizen door vindt hij tijd om de specialiteiten van dit bedrijf uit te dragen.

Digitaal

“Wij waren de allereerste in Italië met digitale printtechnieken op keramiek. De Spanjaarden waren ons voor, maar dan met witte scherf voor de wand. Coem volgde met vloeren in gres porcellanato, in eerste instantie om travertin na te bootsen. En nog steeds ligt het accent sterk op de beste replica’s van natuursteen.”

Inkjet overbrengen op tegels is veel minder eenvoudig dan vaak gedacht wordt, zo benadrukt hij. “Het is een andere tak van sport waarbij de diepe en heldere kleuren lastiger te vervaardigen zijn dan bij de oorspronkelijke glazuurtechnieken. Aanvankelijk hadden we drie cartouches in de printer; nu zijn dat er zes waarmee ook donkere tinten goed uitkomen.”

Prestaties

Coem kiest niet voor een mooie foto van een uitgelezen natuursteen of houtsoort, maar het onderzoekteam selecteert in een groeve persoonlijk een stuk marmer. Dit wordt dan verzaagd, soms ook dwars op de plaat, om te zien wat het esthetische effect is.

“Elke houtsoort of natuursteen die je bij ons keramisch vertaald ziet, bestaat echt. Het moet technisch betere prestaties leveren dan het origineel. Omdat de productie een dure aangelegenheid is, werken we hiervoor ook samen met andere fabrikanten”, legt Frank Sirot uit. Uiteraard is dat met Fioranese, dat van oudsher meer op de wand georiënteerd is. De naam Coem slaat terug op het beginpunt met Ceramiche Cotto Emiliano Co.em., toen de fabriek nog alleen de biscuit voor tegels fabriceerde.

Teruggrijpen

Sindsdien zijn spraakmakende series en technieken ontwikkeld, maar wordt het ook tijd om terug te grijpen op een aantal oorspronkelijke procedés, zo beaamt Sirot. “De tegel moet niet ontaarden in alleen een bovenzijde. Met de nieuwe serie Porfirica gaan we al een eind terug in de herintroductie van de full body. Voor één kleur hebben we één silo – zestig silo’s in totaal – en van daaruit wordt direct gemengd. Zo kunnen we snel anticiperen van marmer naar een andere steensoort tot en met zwart aan toe. Het Duitse Riverslate, Kavastone uit Griekenland of een zachte mix van natuursteen in Flow, de meeste replica’s zijn in verschillende versies maakbaar. Gekalibreerd oftewel strak gesneden, gepolijst, geglazuurd, of een combinatie van geperst en geprint in een granitolook zoals de collectie Porfirica waarbij de korrel door de hele tegel zichtbaar is.

Binnen en buiten

“We hebben in alle versies ook een esthetisch minder ruwe antislip aangebracht, zodat de binnen- en buitentegels van 20 mm er ogenschijnlijk hetzelfde uitzien. Heel handig voor het doortegelen naar terrassen. De vraag ligt er wel, maar komt veelal via binnenhuisarchitecten terwijl de verwerking buiten een heel ander verhaal meebrengt.”

Voor de aanblik en de verwerkbaarheid zijn de standaardformaten gelijk aan die van natuursteen, met 60 x 60 en 60 x 90 cm als favoriet. Een prachtig voorbeeld is de serie Montpellier, afkomstig uit een Franse groeve die inmiddels nagenoeg leeg gehakt is. Het origineel komt daarmee op 3.000 euro per m². De replica van Coem doet het gelukkig voor een stuk minder.

Alles maakbaar

Op verzoek kan alles gemaakt worden, en voor wie echt los wil bestaat er een Paladiano, een soort flagstones, stukken gebroken natuursteen die in een willekeurige mix per doos geleverd worden. Maar ook grote slabs van 260 x 120 cm staan pontificaal in de toonzaal. Zelfs met een soort fantasie terrazzo Ghiaia.

Advies

Met dat facet keren we terug naar de praktijk. Wanneer wordt er wat geadviseerd in de toepassingen? Bij elke variant staat per serie duidelijk waarvoor de tegels geschikt zijn. Vanuit het moederbedrijf hoopt men dat specialisten zich ook aan die regels houden.

En Frank verzucht: “De huidige tegels gaan allemaal zeker 20 jaar mee zonder problemen. Maar vooral druk belopen ruimten vragen het allerzekerste van het zekerste. We raden het gebruik af van geglazuurde tegels in de entrée of corridors van een winkelcentrum of luchthaven, maar ongeglazuurde materialen als Porfirica houden daar prima stand. “

Conclusie

De architect wil esthetisch de top. Maar het moet wel top blijven, zo wordt hier benadrukt. En voor particuliere klanten moet er goed doorgevraagd worden. Ook daar geldt dat een hal of gang kwetsbaarder is dan de badkamer.

Het gebruik bepaalt dus een groot deel van de keuze. De fabrikant kan de klant daarin tegemoet komen door meer dan ooit diverse afwerkingen uit te brengen. “En alsjeblieft mensen, neem geen schaderisico om een paar euro meer te verdienen”, is Franks advies. “Dat soort korte termijn denken is niet meer van deze tijd.”